|
VI.
LA
LUCHA
CONTRA
LOS
ETRUSCOS
15.
Complot
peligroso
contra
la
república:
1.
Expulsis
regibus,
duo
consules,
L.
Iunius
Brutus
et
L.
Tarquinius
Collatinus
potestatem
habuerunt.
2.
Sed
paulo
post,
nova
Romanorum
libertas
paene
amissa
est.
3.
Nam
erant
Romae
iuvenes
quidam
qui
consilium
ceperant
regi
potestatem
reddere.
4.
Ipsi
Bruti
consulis
filii
isti
coniurationi
intererant.
5.
Coniurationis
vero
eventus
alius
fuit
atque
iuvenes
speraverant.
6.
Unus
enim
e
servis
eorum
consilia
cognoverat
statimque
rem
ad
consules
retulit.
7.
Iuvenes
consulum
iussu
in
vincula
coniecti
sunt;
deinde
in
iudicium
vocati
et
damnati
sunt.
8.
Ipse
Brutus,
quanquam
amore
et
misericordia
movebatur,
tamen
iussit
filios
suos
ad
mortem
duci.
9.
Iam
consules
in
sedem
suam
processerant,
omnes
spectantes
ad
consulis
filios
oculos
vertebant.
10.
Lictores
autem
miseros
iuvenes,
in
foro
stantes,
saevissime
verberant,
denique
eos
securi
feriunt.
11.
Brutus
vero
non
solum
rem
publicam
servaverat,
sed
etiam
egregium
virtutis
Romanae
exemplum
praebuerat.
16.
Horacio
Cocles
en
el
puente
Sublicio:
1.
Tum
Porsenna,
rex
Etruscorum,
Tarquiniis
regnum
reddere
voluit
et
cum
exercitu
Romam
contendit.
2.
Primo
impetu
Ianiculum
cepit.
3.
Nunquam
antea
tam
magnus
metus
Romanos
invaserat.
4.
Ex
agris
in
urbem
fugiunt,
urbem
ipsam
praesidiis
ab
hostium
impetu
tegunt.
5.
Eam
partem
Urbis,
quae
ad
Ianiculum
spectat,
propter
Tiberim
flumen
tutam
esse
existimabant.
6.
Sed
iam
hostium
copiae
haud
procul
a
ponte
Sublicio
erant,
cum
Horatius
Cocles,
vir
insigni
virtute,
eos
transire
prohibuit.
7.
Romai
illud
cognomen
ei
dederant,
quod
in
alio
proelio
oculum
amiserat.
8.
Qui
pro
ponte
stetit
et
cives
suos
magna
voce
monuit:
9.
“Nolite
timori
cedere
neque
terga
vertere,
inquit;
pontem
delete.
10.
Ego
interea
hostium
impetum
solus
sustinebo.”
11.
Illa
virtus
ipsorum
hostium
admirationem
movit.
12.
Tandem,
ponte
deleto,
Horatius
cum
armis
in
Tiberim
se
iecit
salvusque
ad
suos
rediit.
13.
Cives
Romani
erga
eius
virtutem
grati
fuerunt:
Horatio
tantum
agri
datum
est
quantum
uno
die
circumarare
potuit.
14.
Statua
quoque
illius
viri
in
foro
posita
est.
17.
La
evasión
de
Clelia:
1.
Porsenna
Claeliam,
virginem
nobilem,
inter
obsides
acceperat.
2.
Quod
autem
rex
haud
procul
a
ripa
Tiberis
castra
posuerat,
Claelia
nocte
custodes
fefellit
atque,
equo
invento,
Tiberim
transiit.
3.
Quod
ubi
regi
nuntiatum
est,
Romam
legatos
misit
Claeliam
obsidem
reposcentes.
4.
Romani,
quanquam
virginis
vitae
timebant,
tamen
ex
foedere
eam
Etruscis
reddiderunt.
5.
Rex
vero
virginis
virtutem
laudavit
iussitque
eam
aliquos
obsides
deligere
et
cum
iis
Romam
redire.
6.
Claelia
non
viros,
sed
virgines
puerosque
delegit
et
cum
iis
in
patriam
rediit.
7.
Statua
virginis
in
equo
sedentis
in
via
Sacra
posita
est.
|
