|
III.
NUMA
POMPILIO
7.
Un
rey
pacífico:
1.
Post
mortem
Romuli,
Numa
Pompilius,
vir
iustissimus,
Romanos
rexit.
2.
Perpetuam
pacem
quam
acerba
bella
maluit.
3.
Nolebat
cum
finitimis
populis
proelia
committere.
4.
Omnes
vero
aequales
religione
superabat;
sacra
plurima
instituit,
quae
sacerdotibus
commisit.
5.
Aedem
Vestae
haud
procul
a
templo
Iani
sacro
aedificavit.
6.
Qua
re
facta,
virgines
Vestales
iussit
ignem
perpetuum
in
Vestae
ara
alere.7.
Auctoritate
sua
omnibus
civibus,
et
divitibus
et
pauperibus,
facile
praefuit.
8.
Nullo
bello
gesto,
tamen
civitati
non
minus
profuit
quam
Romulus:
hic
bello,
ille
pace
Romam
auxit.
8.
Numa
y
la
ninfa
Egeria:
1.
Sacris
institutis,
Numa
leges
quoque
plurimas
Romanis
dedit.
2.
Quae
non
universis
placuerunt,
quod
propter
eas
et
plebs
et
nobiles
gravi
disciplina
regebantur.
3.
Itaque
Numa
civibus
dicebat
se
omnia,
dea
Egena
suadente,
facere.
4.
Haud
procul
ab
Urbe
erat
lucus,
ubi
fons
aquam
semper
puram
et
frigidam
praebebat.
5.
Comitibus
relictis,
Numa
solus
nocte
in
eum
lucum
intrabat.
6.
Cum
autem
inde
redibat,
dicebat
se
deam
Egeriam
adiisse
eiusque
consilia
audivisse.
7.
Qua
fraude,
eius
auctoritas
apud
Romanos
crevit.
|
