XXIII.
JULIO
CÉSAR
71.
César
víctima
de
Sila:
1. C.
Iulius
Caesar,
nobilissima
familia
natus,
iam
adulescens
summa
fuit
virtute.
2.
Corneliam
uxorem
duxerat,
cuius
pater
erat
Sullae
inimicus.
3.
Cum
Sulla
iussisset
eum
uxorem
dimittere,
Caesar
tamen
parere
noluit.
4.
Cum
Sullae
milites
eum
ad
mortem
quaererent,
Caesar,
mutata
veste,
ex
Urbe
exiit,
et,
quanquam
aeger
erat,
diu
latebris
se
tegere
coactus
est.
5.
Sulla
tandem,
Caesaris
amicorum
precibus
victus,
adulescenti
ignovit
invitus:
dixit
enim
multos
in
eo
inesse
Marios.
72.
César
y
los
piratas:
1.Caesar,
mortuo
Sulla,
Rhodum
ire
constituit,
ubi
arti
dicendi
studere
cupiebat.
2.
Sed
in
itinere
a
piratis
captus
est,
mansitque
apud
eos
quadraginta
dies.
3.
Cum
autem
eius
familiares
postulatam
pecuniam
piratis
attulissent,
ab
istis
in
litore
relictus
est.
4.
Caesar
liberatus
in
urbem
proximam
Miletum
statim
properavit;
inde,
paratis
navibus,
adversus
piratas
celerrime
navigavit.
5.
Quorum
classis
partem
delevit,
partem
cepit,
ac
de
piratis
captivis
supplicium
sumpsit.
73.
La
ambición
de
César:
1.
Iulius
Caesar,
cum
quaestor
fuit,
in
Hispaniam
missus
est;
cumque
pauperem
quemdam
Alpium
vicum
transiret,
quem
eius
comites
superbe
contemnebant,
Caesar
dixit:
“Utinam
hic
primus
sim,
potius
quam
Romae
secundus!”
2.
Cum
vero
in
Hispania
Alexandri
Magni
videret
imaginem,
lacrimas
fudit.
3.
Causam
quaerentibus
amicis:
“Nonne,
inquit,
mihi
idonea
dolendi
causa
est,
cum
nihil
memoria
dignum
gesserim,
quanquam
ea
sum
aetate,
qua
Alexander
iam
orbem
terrarum
ceperat?”
74.
El
consulado
de
César
(59
a.
C.):
1. Cum
consul
fuit,
collega
ei
datus
est
M.
Bibulus,
cui
lex
agraria
a
Caesare
lata
non
placebat.
2.
Itaque
Bibulus
in
forum
venit
ad
legi
obsistendum.
3.
Tum
magna
fuit
seditio:
in
caput
Bibuli
cophinus
stercoris
plenus
coniectus
est.
4.
Tandem
Bibulus,
a
Caesaris
clientibus
e
foro
expulsus,
domi
manere
per
reliquum
anni
tempus
coactus
est.
5.
Ita
quidam
homines
faceti
iure
dicere
potuerunt:
“Ea
quae
eo
anno
gesta
sunt,
non
consulibus
Caesare
et
Bibulo,
sed
Iulio
et
Caesare
acta
sunt.”
75.
La
conquista
de
las
Galias
(58-51
a.
C.):
1. Iulius
Caesar,
post
consulatum,
in
Gallia
provincia
proconsul
fuit.
2.
Multa
autem
gessit
novem
annis
quibus
in
imperio
fuit:
Galliam
totam
occupavit;
Germanos
primus
Romanorum
oppugnavit
et
magnis
affecit
cladibus;
Britannos
quoque
vicit.
3.
Quo
in
bello
multa
a
Caesare
egregia
facta
narrantur.
4.
Cum
exercitus
salutem
fuga
peteret,
Caesar
e
manu
militis
fugientis
scutum
eripuit
et
in
primam
aciem
volans
pugnam
restituit.
5.
In
alio
proelio,
aquiliferum
tergum
vertentem
ad
pugnam
reduxit,
hostesque
dextra
manu
ostendens:
“Quo
tu
abis?
Hic
sunt
milites
quibuscum
pugnamus.”
76.
La
guerra
civil
(50-45
a.
C.):
1.
Caesar,
qui
in
Gallia
bellum
conficiebat,
constituit
alterum
consulatum
petere,
quanquam
Roma
aberat.
2.
Quod
ei
a
senatu,
Pompeio
auctore,
est
negatum.
3.
Ea
re
commotus,
in
Italiam
cum
exercitu
rediit,
Romaque
occupata,
Brundisium
contendit,
quo
Pompeius
consulesque
fugerant.
4.
Deinde,
Caesar
Thessaliam
petiit,
ubi
Pompeianos
apud
Pharsalum
vicit.
5.
Pompeium
ipsum,
in
Aegyptum
fugientem,
rex
Ptolemaeus
occidi
iussit.
6. Deinde,
Caesar
in
Pontum
transiit,
Pharnacemque,
Mithridatis
filium,
quattuor
horis
uno
proelio
superavit.
7.
Quam
victoriam
celerrimam
tribus
verbis
memoravit:
“Veni,
vidi,
vici.”
8.
Denique
in
Africa
Scipionem
et
Iubam,
in
Hispania
Pompeii
ipsos
liberos
superavit.
9.
Humana
tamen
fuit
eius
victoria,
nam
omnibus
Pompeianis
pepercit.
10.
Cum
in
Urbem
rediit,
quinque
triumphos
egit.
77.
De
la
dictadura
a
la
muerte
(Idus
de
marzo
del
44):
1. Bellis
civilibus
confectis,
Caesar,
dictator
in
perpetuum
factus,
superbe
agere
coepit.
2.
Senatum
ad
se
venientem
sedens
excepit;
cum
M.
Antonius,
Caesaris
in
omnibus
bellis
comes,
et
tunc
in
consulatu
colleqa,
coronam,
insigne
regum,
in
eius
caput
imponeret,
non
recusavit.
3.
Itaque
coniuratio
a
sexaginta
viris,
Cassio
et
Bruto
ducibus,
contra
eum
facta
est.
4.
Cum
igitur
Caesar
Idibus
Martiis
in
senatum
venisset,
coniurati
eum
sedentem
circumvenerunt.
5.
Unus
ex
iis
ad
eum
accessit
eique
manum
attulit.
6.
Deinde
Caesarem
clamantem:
“Vim
quidem
adhibes”,
Cassius
graviter
vulnerat.
7.
Paulo
post,
Caesar
aliud
vulnus
accepit.
8.
Cum
M.
Brutum,
quem
filium
habebat,
inter
coniuratos
vidisset,
dixit:
“Tu
quoque,
fili
mi!”
9.
Deinde,
ubi
animadvertit
se
circumventum
esse
undique,
toga
caput
obvolvit,
atque
tribus
et
viginti
vulneribus
acceptis,
ante
Pompeii
statuam
cecidit.
|