|
XX.
SILA
60.
Sila.
Guerra
contra
Mitrídates:
1. L.
Cornelius
Sulla,
nobili
genere
natus,
bello
Iugurthino
quaestor
Marii
fuit.
2.
Antea
se
totum
ludo
et
vino
et
voluptati
dederat.
3.
At
postquam
in
Africam
venit,
fortem
et
peritum
belli
ducem
se
ostendit
4.
Bello
Cimbrico
quoque,
legatus
consulis
fuit
et
maxima
virtute
cum
hostibus
pugnavit.
5.
Consul
deinde
factus,
Mario
in
exsilium
expulso,
cum
Mithridate
bellum
gessit.
6.
Primum
regis
duces
duabus
proeliis
superavit.
7.
Deinde
Asiam
petiit
Mithridatemque
fudit.
8.
Eum
tamen
non
oppressit;
maluit
enim
tunc
pacem
cum
eo
facere,
quod
celerrime
Romam
redire
et
Mario
bellum
inferre
constituerat.
9.
Mithridatem
tamen
a
quibusdam
provinciis,
quas
occupaverat,
decedere
coegit.
61.
Las
proscripciones:
1.
Tum
Sulla
cum
exercitu
suo
Romam
properavit,
eosque
qui
Mario
favebant
omnes
superavit.
2.
Nihil
eius
victoria
fuit
crudelius,
3. Sulla,
dictator
factus,
tabulam
proscriptionis
proposuit,
ubi
scripta
erant
nomina
eorum
qui
occidendi
erant.
4.
Quod
omnes
eius
saevitias
vehementissime
vituperabant,
postridie
plura
etiam
nomina
addidit.
5.
Ingens
fuit
caesorum
multitudo.
6. Avaritia
etiam
saevitiae
causa
fuit,
multoque
plures
propter
divitias
quam
propter
victoris
odium
necati
sunt.
7.
Civis
quidam
innoxius,
cui
fundus
in
agro
albano
erat,
videns
suum
quoque
nomen
propositum:
8.
“Vae,
inquit,
misero
mihi;
fundus
albanus
mihi
nocet.”
62.
Abdicación
y
muerte
de
Sila
(78
a.
C.):
1.
Superatis
et
expulsis
inimicorum
partibus,
Sulla
“felicem”
sese
appellavit.
2.
Geminis
ex
eius
uxore
natis,
voluit
puerum
“Faustum”,
puellam
“Faustam”
appellari.
3.
Tum
dictaturam
repente
deposuit,
dimissisque
lictoribus,
diu
in
foro
solus
ambulavit.
4.
Mirabile
erat
populo
eum
privatum
videre,
cui
maxima
potestas
fuerat,
qui
tot
cives
occiderat.
5.
Unus
tantum
adulescens
eum
reprehendere
non
dubitavit,
eique
domum
redeunti
maledixit.
6.
Cuius
verba
Sulla
aequo
animo
tulit;
sed
domum
intrans
dixit:
7.
“Propter
eum
adulescentem,
nemo
postea
tam
magnum
imperium
deponet.”
8.
Sulla
deinde
in
Campaniae
villa
mansit,
ubi
procul
a
republica
vitam
egit.
9.
In
eadem
villa,
is
vir
ingentis
animi,
voluptatum
cupidus,
sed
qloriae
cupidior,
interiit.
10.
Ea,
quae
ante
victoriam
suam
fecit,
sunt
quidem
laudanda;
ea
vero
quae
postea
fecit,
nunquam
satis
vituperari
poterunt.
|
