|
XVII.
LA
TERCERA
GUERA
PÚNICA
51.
Escipión
Emiliano
fuerza
la
guerra
contra
Cartago:
1.
Scipio
Aemilianus,
Scipionis
Africani
adoptione
nepos,
primum
in
Hispania
militaverat
et
in
eo
bello
egregia
fuit
eius
virtus.
2.
Tertio
bello
punico,
quod
clarum
erat
Scipionis
nomen,
populus
Romanus
Scipionem
Aemilianum,
quanquam
iuvenis
erat,
consulem
fecit,
eumque
senatus
in
Africam
misit
Carthaginem
deletum.
3.
Iussit
igitur
Scipio
Carthaginienses
ex
urbe
sua
decedere,
novamque
urbem
procul
a
mari
condere.
4.
Ubi
Carthaginienses
id
audiverunt,
clamaverunt
omnes:
“Bellum
profecto
gesturi
sumus,
quoniam
hinc
abire
nolumus.”
52.
La
destrucción
de
Cartago:
1.
Quia
vero
Poeni
armis
navibusque
carebant,
domos
suas
resciderunt:
ita
novam
classem
parare
potuerunt;
pro
aere
ferroque
aurum
et
argentum
adhibebant.
2.
Totonderunt
mulieres
et
earum
crinibus
funes
fecerunt.
3.
Viri,
mulieres,
pueri,
senes
simul
operi
impigre
studebant,
per
dies
et
noctes
laborando.
4.
Scipio
exercitum
Carthaginem
duxit
eamque
oppugnavit.
5.
Quanquam
Carthaginienses
summa
vi
urbem
defenderunt,
tanden
Romani
eam
expugnaverunt:
quadraginta
milia
hominum
se
victori
tradiderunt.
6.
Hasdrubal
ad
Scipionem
cum
oleae
ramis,
vitam
salvam
ab
eo
petitum,
processit.
7.
Eius
vero
uxor,
quod
servitutem
magis
quam
mortem
timebat,
de
templi
tecto
cum
liberis
in
ignem
se
praecipitavit.
|
