Cum aliquando mulieres Tebanae Latonae, Apollinis et Dianae matri, sacrificium facerent, Nioba, Tebanorum regina, eas vituperavit et: "Cur -inquit- mihi sacrificia non facitis? Cur Latonam mihi anteponitis? Ego septem filias septemque filios habeo; Latona autem tantum unum filium unamque filiam habet".Mulieres sacrificia omittunt. Tunc Latona liberos suos oravit ut superbiam Niobae vindicarent.Illi precribus matris statim paruerunt. Apollo omnes Niobae filios suis sagittis interfecit. Misera mater suo corpore filias suas tegere cupiebat, sed Diana septem sorores sagittis necavit. Inter filios et filias exanimes resedit Nioba. Ventus capillos suos non movet,in ore color est sine sanguine, oculi immoti manent, tota rigida sedet. Misericordia deorum in saxum mutata est. Tamen perpetuo flet. Vento in montis Sipyli verticem rapta est. Ibi fixa in montis cacumine liquitur et saxa etiam nunc Niobae lacrimas manant.