AEGNIMATA LATINA

AENIGMA I

(Anónimo)

MITTO TIBI NAVEM PRORA PUPPIQUE CARENTEM.  

AENIGMA II

(Anónimo)

EGO SUM PRINCIPIUM MUNDI ET FINIS SAECULORUM.

SUM UNUS ET TRINUS ET, TAMEN, NON SUM DEUS.

QUID SUM?  

AENIGMA III

(Sinfosio)

VIRTUTES MAGNAS DE VIRIBUS OFFERO PARVIS:

PANDO DOMUS CLAUSAS, ITERUM SED CLAUDO PATENTES;      

SERVO DOMUM DOMINO, SED RURSUS SERVOR AB IPSO.  

AENIGMA IV

(Sinfosio)

MORDEO MORDENTES, ULTRO NON MORDEO QUEMQUAM:

SED SUNT MORDENTEM MULTI MORDERE PARATI:

NEMO TIMET MORSUM, DENTES QUIA NON HABEO ULLOS.

AENIGMA V

(Sinfosio)

PURPURA SUM TERRAE PULCHRO PERFUSA COLORE,

SAEPTAQUE, NE VIOLER, TELLIS DEFENDOR ACUTIS:

O FELIX, LONGO SI POSSIM VIVERE FATO!  

AENIGMA VI

(Sinfosio)

GLEBA MIHI CORPUS, VIRES MIHI PRAESTITIT IGNIS;

DE TERRA NASCOR, SEDES EST SEMPER IN ALTO,

RORE PERFUNDOR, SED ME CITO DESERIT UMOR.

AENIGMA VII

(Sinfosio)

EST DOMUS IN TERRIS, CLARA QUAE VOCE RESULTAT.
IPSA DOMUS RESONAT, TACITUS SED NON SONAT HOSPES.
AMBO TAMEN CURRUNT, HOSPES SIMUL ET DOMUS UNA.  

AENIGMA VIII

(Sinfosio)

DULCIS AMICA RIPAE, SEMPER VICINA PROFUNDIS,
SUAVE CANENS MUSIS, NIGRO PERFUSA COLORE
NUNTIA SUM LINGUAE DIGITIS SIGNATA MAGISTRI.  

AENIGMA IX

(Sinfosio)

LONGA FEROR VELOX, FORMOSAE FILIA SILVAE,
INNUMERA PARITER COMITUM STIPATA CATERVA.
CURRO VIAS MULTAS, VESTIGIA NULLA RELINQUO.

AENIGMA X

(Sinfosio)

PER TOTAS AEDES INNOXIUS INTROIT IGNIS:
CIRCUMDAT FLAMMIS HINC INDE VALLATA, NEC UROR.
NUDA DOMUS EST ET NUDUS IBI CONVENIT HOSPES.

AENIGMA XI

(Sinfosio)

MUCRO MIHI GEMINUS FERRO CONIUNGITUR UNO.
CUM VENTO LUCTO, CUM GURGITE PUGNO PROFUNDO.
SCRUTOR AQUAS MEDIAS, IMAS QUOQUE MORDEO TERRAS.

AENIGMA XII

(Sinfosio)

IPSA GRAVIS NON SUM, LYMPHAE MIHI PONDUS INHAERET.
VISCERA TOTA TUMENT PATULIS DIFFUSA CAVERNIS.
INTUS LYMPHA LATET, SED NON SE SPONTE PROFUNDIT.  

AENIGMA XIII

(Sinfosio)

NON SUM COMPTA COMIS ET NON SUM COMPTA CAPILLIS.
INTUS ENIM MIHI CRINES SUNT, QUOS NON VIDET ULLUS.
ME MANIBUS MITTUNT MANIBUSQUE REMITTOR IN AURAS.  

AENIGMA XIV

(Sinfosio)

NULLA MIHI CERTA EST, NULLA EST PEREGRINA FIGURA.
FULGOR INEST INTUS RADIANTI LUCE CORUSCUS,
QUI NIHIL OSTENDIT, NISI SI QUID VIDERIT ANTE.

AENIGMA XV

(Sinfosio)

QUATTUOR AEQUALES CURRUNT EX ARTE SORORES
SIC QUASI CERTANTES, CUM SIT LABOR OMNIBUS UNUS.
CUM PROPE SINT PARITER, NON SE PERTINGERE POSSUNT.

AENIGMA XVI

(Sinfosio)

NOS SUMUS, AD CAELUM QUAE SCANDIMUS ALTA PETENTES
CONCORDI FABRICA QUAS UNUS CONSERIT ORDO.
QUICUMQUE ALTA PETUNT, PER NOS COMITANTUR AD AURAS.

AENIGMA XVII

(Aldelmo)

CERNERE ME NULLI POSSUNT, NEC PRENDERE PALMIS:

ARGUTUM VOCIS CREPITUM CITO PANDO PER ORBEM.

VIRIBUS HORRISONIS VALEO CONFRINGERE QUERCUS;

NAM SUPEROS EGO PULSO POLOS, ET RURA PERAGRO.  

AENIGMA XVIII

(Aldelmo)

SPONTE MEA NASCOR FECUNDO CESPITE VERNANS;

FULGIDA DE CROCEO FLAVESCUNT CULMINA FLORE.

OCCIDUO CLAUDOR, SIC ORTO SOLE PATESCO:

UNDE PRUDENTES POSUERUNT NOMINA GRAECI.  

AENIGMA XIX

(Aldelmo)

TORQUEO TORQUENTES, SED NULLUM TORQUEO SPONTE

LAEDERE NEC QUEMQUAM VOLO, NI PRIUS IPSE REATUM

CONTRAHAT ET VIRIDEM STUDEAT DECERPERE CAULEM.

FERVIDA MOX HOMINIS TURGESCUNT MEMBRA NOCENTIS:

VINDICO SIC NOXAM STIMULISQUE ULCISCOR ACUTIS.

AENIGMA XX

(Aldelmo)

VERSICOLOR FUGIENS CAELUM TERRAMQUE RELINQUO;

NON TELLURE LOCUS MIHI, NON IN PARTE POLORUM EST.

EXSILIUM NULLUS MODO TAM CRUDELE VERETUR:

SED MADIDIS MUNDUM FACIAM FRONDESCERE GUTTIS.  

AENIGMA XXI

(Aldelmo)

NUNC MEA DIVINIS COMPLENTUR VISCERA VERBIS

TOTAQUE SACRATOS GESTANT PRAECORDIA BIBLOS;

AT TAMEN EX ISDEM NEQUEO COGNOSCERE QUICQUAM:

INELIX FATO FRAUDABOR MUNERE TALI,

DUM TOLLUNT DIRAE LIBRORUM LUMINA PARCAE.  

AENIGMA XXII

(Aldelmo)

MATERIA DUPLICI PALMIS PLASMABAR APERTIS.

INTERIORA MIHI CANDESCUNT: VISCERA LINO

SEU CERTE GRACILI IUNCO SPOLIATA NITESCUNT;

SED NUNC EXTERIUS FLAVESCUNT CORPORA FLORE,

QUAE FLAMMASQUE FOCOSQUE LAREMQUE VOMENTIA FUNDUNT,

ET CREBRO LACRIMAE STILLANT DE FRONTIBUS UDAE.

SIC TAMEN HORRENDAS NOCTIS REPELLO LATEBRAS;

RELIQUIAS CINERUM MOX VISCERA TOSTA RELINQUUNT.  

AENIGMA XXIII

(Aldelmo)

ABSQUE CIBO PLURES DEGEBAM MARCIDA MENSES,

SED SOPOR ET SOMNUS IEIUNIA LONGA TULERUNT;

PALLIDA PURPUREO DUM GLISCUNT GRAMINE RURA,

GARRULA MOX CREPITAT RUBICUNDUM CARMINA GUTTUR.

POST TENEROS FETUS ET PROLEM GENTIS ADULTAM

SPONTE MEA FUGIENS UMBROSAS QUAERO LATEBRAS;

SI VERO QUISQUAM PULLORUM LUMINA LAEDAT,

AFFERO COMPERTUM MEDICANS CATAPLASMA SALUTIS

QUAERENS CAMPESTREM PROPRIO DE NOMINE FLOREM.  

AENIGMA XXIV

(Aldelmo)

SUM NAMQUE ARMATUS RUGOSIS CORNIBUS HORRENS,

HERBAS ARVORUM BUCCIS DECERPO VIRENTES,

ET TAMEN ASTRIFERO PROCEDENS AGMINE STIPOR,

CULMINA CAELORUM QUAE SCANDUNT CELSA CATERVIS,

TURRITAS URBES CAPITIS CERTAMINE QUASSO

OPPIDA MURORUM PROSTERNENS ARCIBUS ALTIS.

INDUO MORTALES RETORTO STAMINE PEPLI;

LITTERA QUINDECIMA PRAESTAT, QUOD PARS DOMUS ADSTO.

Carmen ad dentium dolorem mirificum de experimento:

Luna decrescente, die Martis sive die Iovis haec verba dices septies: “Argidam, margidam, sturgidam”. Dolorem rumpes, cum calciatus sub divo supra terram vivam stans, caput ranae adprehendes et os aperies et spues intra os eius et rogabis eam ut dentium dolores secum ferat, et tum vivam dimittes et hoc die bono et hora bona facies.

Vermiculus in cardone herba inventus, foenicio inligatus colloque suspensus dolori dentium medetur.

MARCELLUS BURDIGALENSIS